Henry van de Velde (1863–1957) wordt beschouwd als een van de pioniers van de moderne architectuur maar is heel wat minder bekend als schilder en tekenaar. Nochtans was hij een talentvol beeldend kunstenaar; vooral zijn tekeningen getuigen van grote originaliteit en oprechtheid.
Tien jaar na zijn opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen (1880–1883), ruilt hij de schilderkunst in voor de toegepaste kunsten en architectuur. 
De meeste van Van de Veldes potloodtekeningen en pastelwerken werden gemaakt in Wechelderzande – een klein dorpje in de Kempen –, in Kalmthout en in Knokke-Heist. Ook tekende hij landschappen in Weimar en Zuid-Tirol (1903–4). Henry van de Velde was het onderwerp van talrijke tentoonstellingen tijdens zijn leven, maar daarin werd amper aandacht aan zijn schilderijen en tekeningen besteed. Het is dan ook pas na zijn dood in 1957 dat er interesse ontstaat voor zijn creaties als schilder. 

Deze Engelstalige oeuvrecatalogus – met drietalige inleiding van Xavier Tricot, auteur van de oeuvrecatalogi van de schilderijen van James Ensor en die van de prenten van Fernand Khnopff en van Léon Spilliaert – schetst aan de hand van ongeveer 60 schilderijen en 230 tekeningen het boeiende parcours van Henry van de Velde als schilder en tekenaar.

Samengesteld door Ronny Van de Velde, met een inleiding van Xavier Tricot.