Dirk Braeckman (°1958) is één van de meest vooraanstaande kunstfotografen in België. Aanvankelijk richt hij zijn focus voornamelijk op portretten en zelfportretten. Later kiest hij als onderwerp voor zijn zwart-wit foto's voor universele, anonieme beelden van verlaten plekken, lege ruimtes, lichaamsdelen en uitvergrote oppervlaktes van voorwerpen met vage omtrekken. De opnames van Braeckman zijn niet geënsceneerd. Ze ontstaan veeleer vanuit een innerlijke noodzaak, en vormen op die manier de neerslag van fragmenten en momentopnames uit het visuele beeldendagboek van de kunstenaar. Door de directe aandacht voor het detail wordt het minuscule verheven tot sferische dimensies. De beelden zijn noch sprekend, noch abstract. De suggestieve kracht van de foto’s ligt in de dubbelzinnigheid tussen vervreemding en herkenning.
De zilvergelatinedruk Bal benadrukt Braeckmans streven naar een nauwgezette registratie van de werkelijkheid enerzijds, en zijn hang naar een maximale abstrahering ervan anderzijds. Het grotendeels abstracte oppervlak van de bal neemt driekwart van het beeld in beslag, ondersteund door een opengespreide hand. In al zijn kleurloze vaagheid is het een buitengewoon scherpe registratie die getuigt van vakmanschap en raffinement.