We schrijven 1966. In dat jaar brengt Raveel, in samenwerking met kunstenaars Etienne Elias, Raoul De Keyser en Reinier Lucassen, de muurschilderingen in de keldergangen van het kasteel te Beervelde aan. Dit project groeit uit tot een begrip in het kunstgebeuren en ligt aan de basis van de doorbraak van een nieuwe figuratieve stroming: de Nieuwe Visie. In maart 1969 zet deze groep, aangevuld met Antoon de Clerck en Roland Jooris, een tweede initiatief op touw: een kunsthappening in de Dulcia-breigoedfabriek te Zottegem. Anton Herbert verwoordt de doelstellingen van het project als volgt: “Geen artistiek superioriteitsgevoel van het kunstwerk tegenover de veranderende werkelijkheid, maar een streven om het in voortdurende relatie te stellen met de realiteit. Geen uitstallen van wat de Heren Schilders creëerden, geen museumophanging meer, maar een spontaan uitwerken van de mogelijkheden die industrieruimten aan de schilderkunst bieden.” Dulcia-kunst draait om integratie. 
De voorbereiding verloopt verre van rimpelloos – de deelnemende kunstenaars blijken uiteenlopende opvattingen te hebben over de happening – en het initiatief krijgt gemengde reacties in de pers.
In herinnering aan Dulcia, een reproductie op kleine schaal van Raveels metershoge zuil die in 1969 de Dulcia-breigoedfabriek sierde, is nu veertig jaar later een nagalm van deze historische driedaagse.